Próby ratowania małżeństwa nie zawsze przynoszą zamierzone efekty. Zdarza się, że małżonkowie w okresie poprzedzającym rozwód korzystają z pomocy psychologa.
Czy psycholog prowadzący terapię małżeńską może zeznawać jako świadek w sprawie o rozwód?
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów, psycholog ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z klientem, uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu.
Zakres informacji objętych tajemnicą zawodową jest bardzo szeroki. Tajemnica dotyczy nie tylko wiadomości związanych ze stanem zdrowia psychicznego klienta, lecz także wszelkich innych informacji dotyczących klienta uzyskanych przez psychologa w związku z wykonywanym zawodem, w tym informacji związanych z życiem rodzinnym, czy stanem majątkowym klienta. Tajemnicą objęte są informacje uzyskane nie tylko od klienta, ale także od osób trzecich – w tym jego małżonka. Wystarczającą przesłanką dla zaistnienia obowiązku przestrzegania tajemnicy zawodowej jest stwierdzenie związku pomiędzy wykonywanym zawodem, a uzyskaniem określonych informacji.
Tajemnica zawodowa a zeznawanie psychologa w sądzie
Psycholog nie będzie zobowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej tylko jeżeli poważnie zagrożone jest życie klienta lub innych osób, albo gdy stanowią tak przepisy innych ustaw. Tytułem przykładu ustawy, która przewiduje zwolnienie psychologa z tajemnicy zawodowej jest ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Również w sprawie karnej sąd może zwolnić psychologa z obowiązku tajemnicy.
Takiego zwolnienie nie przewidują przepisy Kodeksu postępowania cywilnego, który reguluje przebieg postępowania o rozwód. Tym samym należy spodziewać się, że psycholog wezwany na sprawę rozwodową jako świadek odmówi odpowiedzi na pytanie, jeśli mogłoby to być połączone z ujawnieniem informacji objętych tajemnicą zawodową.
Warto wiedzieć, iż – może to być zaskakujące – klient nie może zwolnić swojego psychologa z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej.